Vragen over...

Het verhaal van Nel

Vrijwilliger bij Amphion cultuurbedrijf / Lang Leve Kunst en Noaberschap

Op mijn 63ste stopte ik met werken en ben ik op zoek gegaan naar vrijwilligerswerk. Ik kwam in contact met Lang Leve Kunst en Naoberschap van Amphion Cultuurbedrijf. Om ouderen actief kunst te laten beleven en daar een bijdrage aan te leveren, sprak mij erg aan. Ook omdat ik zelf iets totaal anders wilde doen dan wat ik in loondienst had gedaan. Bij Lang Leve Kunst doe ik mee aan allerlei activiteiten in zorginstellingen en kom ik bij mensen thuis die wel een pleziertje kunnen gebruiken. Ik doe dit in de gemeente Bronckhorst en zo leer ik mijn gemeente ook kennen. Inmiddels ben ik al op heel veel plekken geweest en heb ik al een heel netwerk opgebouwd van mensen en organisaties die mij weer verder helpen. Het geeft mij veel voldoening als ik mensen zie genieten van iets leuks dat ze met een kunstenaar doen. Zo was ik bij een heer die de pianoklep niet meer open deed. Voor wie zou hij nog spelen? Het gaf hem geen voldoening meer. Bovendien lukte het noten lezen ook niet meer goed. Hij wilde vrij leren spelen. Toen is hij aan de slag gegaan met een docent keybord spelen. Ik mocht er een keer bij zijn. Ze zaten samen achter de piano. Het plezier spatte ervan af. Hij is verder les gaan nemen bij de docent. Daar word ik toch zo blij van.

Het verhaal van Karin

Ik ben Karin Wentink en ik ben 'maatje' voor een Syrisch gezin in Zelhem namens de Gemeente Bronckhorst.

Waarom ik vrijwilligerswerk doe:

Tot enkele jaren geleden had ik mijn eigen hondenschool. Nadat mijn man en ik naar de bebouwde kom van Zelhem verhuisden kwam dat werk op een laag pitje te staan. De corona epidemie maakte dat ik besloot om helemaal te stoppen met mijn 'hondenbaan'. Mijn man was inmiddels met pensioen gegaan en was vrijwillig molenaar geworden. Ik had nu ook tijd over en begon na te denken over een zinvolle invulling.

Toen las ik een oproep in het 'Contact van Bronckhorst '. De gemeente deed een oproep om nieuwkomers in Nederland binnen onze gemeente te helpen met inburgeren, door deze mensen met een verblijfstatus, wegwijs te maken in onze woonplaats.

Dat leek mij op het lijf geschreven. Wij hebben van dichtbij gezien hoe onze eigen, niet Nederlandse, schoonzoon zijn best moest doen om zijn draai te vinden in Nederland.

De eerste jaren begreep hij niets van al onze regeltjes en gewoonten. Die eerste periode heb ik letterlijk van een afstandje, want hij en onze dochter wonen in Leiden, zijn gemodder aangezien.

Uiteindelijk heb ik mij min of meer aan hem opgedrongen en gingen we elkaar een paar keer per week opbellen.

Zo oefenden we de Nederlandse taal en legde ik onze Nederlandse gewoonten aan hem uit. We bespraken de actualiteiten, de verschillen in het brengen van nieuws in de media, tussen Nederland en Turkije zijn geboorteland, en van alles en nog wat. Hij is inmiddels ingeburgerd en heeft een Nederlands paspoort. Zijn lievelingsgerecht is boerenkool en hij is gek op bitterballen.

Ik was dus klaar voor een nieuw 'project'. De oproep voor 'maatje'kwam daarom op een heel goed moment.

Mijn eerste klus was het begeleiden van een jong Syrisch gezin, waar ik nu nog steeds ondersteuning aan geef.

Zo gemakkelijk als met mijn schoonzoon ging, zo had ik het met dit gezin niet. Dat kwam vooral door de taalbarrière. Deze mensen spraken nog geen Nederlands, hun eerste taal is Koerdisch, als tweede taal spreken ze Arabisch. Mijn eerste reactie was natuurlijk, wat nu? Maar waar een wil is, is een weg.

We zijn nu zo'n negen maanden verder en het gaat prima. We hebben het heel gezellig met elkaar en de taal gaat steeds beter.

Het is prachtig om mee te maken hoe mensen zich in een paar maanden ontwikkelen en te zien hoe ze steeds zelfstandiger worden.

Toen afgelopen zomer, weer bij de gemeente Bronckhorst, een uitnodiging in het 'Contact Bronckhorst' werd geplaatst voor deelname aan de training voor taalcoach heb ik mij meteen aangemeld.

Ik vond het heel leerzaam, gezellig en super nuttig. Ik kon het geleerde meteen bij 'mijn gezin' in de praktijk brengen.

Ik ben inmiddels gevraagd door de gemeente om taalcoach te worden voor een paar andere nieuwkomers in de gemeente. Dat ga ik natuurlijk graag doen. Verder help ik de twee oudste kinderen van 'mijn gezin' met opdrachtjes van school.

Niet iedereen zal zich geroepen voelen om mensen die nieuw zijn in Nederland te helpen.

Ook in mijn eigen omgeving hoor ik kritische geluiden. Maar dan hebben we het over problemen waar wereldleiders niet eens een oplossing voor hebben. Ik denk dan mischien heel simpel. Deze mensen zijn er, ze moeten hier een leven opbouwen en zo nuttig worden in onze maatschappij. Ik kan ze daarbij een klein beetje helpen. Waarom zou ik dat dan niet doen?

Vrijwilliger in de Schijnwerper

In 2022 hebben we een aantal korte interviews in Contact geplaatst onder de titel Vrijwilliger in de Schijnwerper. Hieronder een aantal van deze interviews. De vrijwilligers die we hebben gesproken zijn allemaal enthousiast over het vrijwilligerswerk dat ze doen en vertellen er graag over.

Vrijwilliger in de schijnwerper: Ton ten Have

Bij welke organisatie ben je vrijwilliger?

Ik ben sinds een paar maanden vrijwilliger bij de tuin van Kasteel het Medler. Hiervoor heb ik als vrijwilliger hardloop trainingen gegeven en Runners Vorden opgezet. Nu zet ik me in bij Landgoed het Medler dat tot op heden wordt beheerd en bewoond door de familie Dorth tot Medler . Het kasteel ligt in Vorden en één keer in de twee weken op donderdagochtend werken we met een groepje in de kasteel tuinen. Zo probeer ik bij te dragen aan het behoud van ons cultureel erfgoed.

Waarom doe je vrijwilligerswerk?

Als we om ons heen kijken zien we veel mooie dingen, de natuur de dieren en vogels. Alles wat we zien is cultureel erfgoed want anderen hebben het bedacht of zo gemaakt. Ik vind dat wij dan ook de plicht hebben om dit erfgoed te beschermen en te behouden. Ik doe dit als vrijwilliger op het Medler maar ieder kan dit op zijn eigen manier doen.

Als vrijwilliger word je niet betaald maar je krijgt er veel andere dingen voor terug en ik wil op mijn manier bijdragen aan het behoud van cultureel erfgoed dat is opgebouwd door onze voorouders.

Wat zou je anderen adviseren die nog geen vrijwilligerswerk doen?

Laten we het samen doen, niet wachten op gemeente of overheid maar zelf initiatief nemen en ervoor gaan. Laten we met elkaar zorgen dat cultureel erfgoed zoveel mogelijk behouden blijft.

Vrijwilliger in de schijnwerper: Henk Vlemingh

Bij welke organisatie ben je vrijwilliger?

Sinds 3 april 2018 ben ik vrijwilliger bij Philadelphia Puur Natuur dagbesteding in Hengelo. Ik ben chauffeur van de bus die cliënten ophaalt en weer naar huis brengt. Ik rij van Hengelo naar Doetinchem waar ik 2 cliënten ophaal daarna door naar Zelhem waar ik 4 cliënten ophaal en dan haal ik nog een client op in Hengelo met een rolstoel waarna ik ze bij Philadelphia Puur Natuur breng. ’s Avonds breng ik ze dan weer naar huis. Het kost me twee uurtjes per dag. Een uur ‘s morgens en een uur ’s avonds. Ik doe het 2 dagen per week en Iedere keer ga ik weer met een glimlach naar huis, de cliënten zijn altijd blij en dankbaar.

Waarom doe je vrijwilligerswerk?

Toen ik in 2018 gestopt ben met werken werd ik gebeld door Philadelphia Puur Natuur met de vraag of ik bij hen vrijwilligerswerk wilde komen doen. Ik ben er naartoe gegaan voor een gesprek en het leek me geweldig om daar vrijwilliger te mogen worden. Een week later op 3 april ben ik begonnen als chauffeur. Ik was even vergeten dat het de verjaardag van mijn vrouw was dus nu vergeet ik die datum nooit meer. Ik ben nu 4,5 jaar vrijwilliger en ik zou het nooit meer willen missen, elke keer is het voor mij weer anders.

Wat zou je anderen adviseren die nog geen vrijwilligerswerk doen?

Ik zou mensen die bij huis zijn en tijd over hebben en vrijwilligerswerk willen doen adviseren om eens contact op te nemen met Philadelphia Puur Natuur. Er zijn altijd vrijwilligers nodig, chauffeurs of mensen die boodschappen willen doen of een wandeling willen maken met een cliënt, om maar een paar voorbeelden te noemen. Er zijn tal van mogelijkheden en je kunt zelf aangeven hoeveel en hoe vaak je zou willen komen helpen. Neem gerust eens contact met ze op voor meer informatie.